Salı, Nisan 13, 2010

Ben, Sen, O!

Yaşanan, hissedilen, bazen inanılmaz bazen de basit gelen duygular vardır...
Kadınım,
Kadınsın,
Kadın!
Ya da Erkek!
Farketmez...
İnsan olmaktır önemli olan.
Ve insansan eğer çelişkilerin, karmaşıklıkların,
beynine veya kalbine ve hatta her ikisine birden hükmedemediğin bir hayatta yaşıyorsundur!
Bu senin.
Sana ait!
Sen yazarsın sana bahşedilen ömürlük defterini...
Bu zaman zaman senin özgeçmişindir; kullanır, kariyer yaparsın, zaman zaman da hayat hikayendir; oturup kitap yazarsın...
İçindeki herşey sana aittir. Senin el yazınla, silgi izinle, senin hissettiklerinle, yaşadığın sevinçler ve acılarla, elde ettiğin başarılar ve sayfalarına döktüğün gözyaşlarınla var olmuştur çünkü...
Hayır!
Artık hayır!
Kabul etmiyorum "Bu hayat bana dayatıldı, bu şekilde yaşamak zorundayım" zırvalarını!
Ne yaparsan yap, sen yapıyorsun ve ne söylersen söyle, sadece kendin için söylüyorsundur...
Dedim ya; İnsansan eğer yaşadıklarının sorumlusu sensin!
Ne ailene, ne arkadaşlarına, ne de Tanrıya yükleyemezsin sorumluluklarını...
Altında ezilmekse korkun ağır hayatlar yaşamayacaksın!
Üstesinden geliyorsa bedenin sorumluluklarını bilecek, sonuçlarına katlanacaksın!
Yaşamak ve söylemek istediğin çok fazla şey varsa, ve hepsinin birbirine karışmasından korkuyorsan benim gibi, sadece derin bir nefes alıp o "An"ı yaşa, daha fazla karmaşıklaştırma hayatını, benim yaptığım gibi...
Korkma!
Korkma sakın!
Bırak hayat senden korksun...
Artık benim dediğim gibi;
" Hey Dünya! Savun kendini. Ben geliyorum! Sırtım dik, yüzümde kocaman bir gülümse, mangal yüreğim ve minicik ellerimle...:) "

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder