Nastenka durduğu yerden ne bir adım ileri ne de geri gidebiliyordu, öylece bekliyordu yüreğinin kara sevdalısına sarılabilmek için.
" İşte!" dedi. " Geliyor." Kendi kendine konuşmaya başlamıştı heyecandan ne yaptığını biliyor muydu sanki!
" Küçüğümmm! Nasty'm benim!" dedi Patty ve belinden öyle bir güçle kavradı ki Nastenka'sını kucaklayıp etrafında döndürdü.
O an zaman dursun istedi ikiside, dile getiremeseler bile aynı şeyi istediklerini biliyordu Nastenka.
İri deniz yeşili boncuk gözlerinden, minik burnundan, yanaklarından öptü Nastenka'yı.
" Çok özledim seni " diyordu Patty. Nastenka konuşamıyor, sadece sarılıyordu. Söz geçiremediği yüreğinin yerinden çıkıp Patty'nin bedenine geçmesini bekler gibi...
" Bende " diyebildi sonunda Nasty, "Bende seni çok özledim! "
Nereye gideceklerini, neler yapacaklarını hatta ne içeceklerini bile düşünmüştü Patty, her zaman ki gibi planlarını yapmış Nasty'nin ne isteyebileceğini düşünmüştü. Eskiden de böyle değil miydi zaten, o yüzden sevdikleri halde birbirlerini, ayırmamışlar mıydı yollarını farklı, uzak şehirlere doğru... Canının acısına dayanamayıp, Patty'siyle beraber yürüdükleri yolların, oturdukları bankların ona verdiği ve asla son bulmayacak işkenceden kurtulmak uğruna sevdikleriyle beraber doğup büyüdüğü yerleri terketmemiş miydi... İzini kaybettiren yine o değil miydi? Ne oldu ki, neden yaptı bunları! İşte yine aynı şehirde, eskisinden de tutkulu bir aşkla sarılıyorlardı birbirlerine!
Tabii ki tek sebebi bu değildi ayrılığın, aralarında ki o aşk, birbirlerini incitmelerine sebep oluyordu. Aşkları uğruna birbirlerinin canlarını öylesine büyük bir acıyla yakıyorlardı ki, hastalıklı bir boyuta dönüşmüştü sevgileri. Evet verilebilecek en doğru karardı ayrılık! Ama asla kesin bir kurtuluş olamadı. Hiç bitmedi yüreklerde ki kara sevda. Patty'nin hayatına giren kadınlar, gözlerindeki Nastenka'yı gördüklerinde sessizce çekip gittiler hayatından... Kendilerince saygı duydular. Nastenka ise kimseye açmadı kalbinin kapılarını, yapamadı. Ne yüreği kaldırdı bir başkasını, ne de midesi! Patty'nin "Pürüz" diye adlandırdığı kadınlarda sevdiğini unutmak için tek geceden öteye gitmeyen, ve gerçekte de devam etmesine izin vermediği birkaç saatlik ilişkilerin kurbanlarıydı sadece zaten...
İşte unutamadığı ve son nefesinde bile adını haykırmak istediği, "Küçüğüm" dediği Nasty'sine kavuşmuştu yeniden. Kollarının arasından kayıp gitmesine bu sefer izin vermeyecekti! Bu kez o boşluğu kaldırabilecek gücü yoktu yüreğinin.
Minik bir piknik sepeti saklamıştı arabasına Patrick.
" Her zaman ki cennetimize gidiyoruz küçüğüm. " dedi. Kimsenin bilmediği deniz kenarındaki o cennete gideceklerdi. İlk kez birbirlerini öptükleri, ilk defa birbirlerinin oldukları yere...
Nastenka gülümsedi. Önce sevindi ama bir anda dudaklarında ki gülümseme acı dolu bir hatıralarını anımsamasıyla birlikte korkuya dönüştü! Çünkü orası aynı zamanda ilk defa aşklarının büyük acılara dönüştüğü cehennemdi. Birbirlerini suçladıkları, Patrick'i körkütük sarhoş bir halde bir başka kadınla görüp yüreğinin acısıyla kalbinin atışına son vermeye kalkıştığı cehennem!
Patrick Nastenka'nın dudaklarından gözlerine yansıyan korku dolu bakışlarını gördüğünde " Korkma küçüğüm, artık eski Pat yok, ve sadece bir şişe şarabımız var" diyerek onu rahatlattı.
Birlikte arabaya yürüdüler, Patty Nastenka'sının kapısını açtı, ve yola koyuldular. 1 saat süren yolculuk boyunca Nastenka neredeyse hiç konuşmadı. Patrick ise bunca zaman boyunca neler yaptığını anlatıp duruyordu. Ve işte cennetlerine gelmişlerdi bile... Hiç değişmemişti, bıraktıkları gibi duruyordu. Böyle bir yeri kimsenin keşfedememiş olmasına sevinirken aynı zamanda şaşırıyorlardı. Nasty huzur veren dalgaların sesini duyar duymaz her zaman olduğu gibi yine sanki ilk defa geliyormuşçasına büyülenmişti. Yeşilin binbir tonunu barındıran orman, muhteşem güzellikte olan ıhlamur ağaçlarının etrafa yaydığı sarhoş edici kokusu ve sanki onları yeniden görmenin coşkusuyla kabaran deniz dalgalarını kayalara vurup zerreciklerini onlara doğru savurarak merhaba diyordu.
Patty arabadan indirdiği piknik sepetinin içindekileri çıkartırken Nasty yanına gitti. Aslında bir nev'i kendini denemek istemişti Nasty. Patty'e karşı duygularını kontrol edebilecek miydi? Ya Pat, o buna izin verecek miydi sanki!
Nasty önceki günden beri heyecandan birşey yiyemediği halde aç hissetmiyordu. Ama birşeyler yemesi gerektiğini ayağa kalkıp başı dönünce farketti. Patty küçük eski sevgilisinin solgun yüzüne endişeli bir şekilde baktı,
" İyi görünmüyorsun küçüğüm, neyin var? "
" Hiç, Hiç birşey. Cennetimizin başdöndürücü havasından etkilendim sanırım" derken gülümsüyordu Nasty. Şarabı açarken Patrick'in ellerinin titremesine takıldı gözleri. Üşüyor muydu, heyecandan mı titriyordu yoksa... Birsüre ince, düzgün kemikli ellerine bakakaldı Nasty. Pat kadehi ona doğru uzatırken farketti Nasty'nin bakışlarını ve hemen açıklama yapma gereği duydu.
" Çok fazla kahve tüketmeye başladım ve son zamanlarda vücudumda depolanan aşırı kafein ellerimin titremesine sebep oluyormuş. Bu aralar kafeinsiz kahve favorim ama burada senin ay yüzüne bakarak şarap içmenin verdiği zevki başka hiç birşeyde bulamadım. "
Patty bunları söylerken Nastenka gözlerinde kaybolmuştu bile Patty'nin. Evet artık emindi Nasty. Ancak onun yanındayken nefes alabiliyor, onsuz geçen günlerde, gecelerde göğsündeki acıyla uyanıyor, nefessiz kalıyordu.
Şimdi hissettiği huzurun, mutluluğun sonsuza dek burada, cennetlerinde ve bu şekilde sürmesini diledi gerçek olamayacak kadar uçuk bir hayal olduğunu bilmesine rağmen. Kimbilir belki bir sihir olurdu. Evet doğru kelime buydu işte hayatında şimdi burada bir sihir olsun istiyordu... İki gün önce olan da böyle bir şey değil miydi zaten?
Şaraplarını yudumlarken ikiside suskundu. Sanki ikisi birden sözleşmiş, o mükemmel anı mahfetmemek için tek kelime etmiyorlardı. Ağaçların hışırtısı, ruzgarın uğultusu dalgaların kayalıkları döverken çıkarttığı sesle mükemmel bir ahenk içinde serenad yapıyordu adeta. Nasty gözlerini kapattı bir an için. Belki de ona öyle bir anlık gibi gelmişti... Gözlerini açtığında birşeyler değişmiş gibiydi. Sanki etrafını camdan bir küre kaplamış yanı başında Patty sevdalısının dizlerinde uyuyordu. Hayır ama bir saniye önce karşımdaydı nasıl olur bu diye düşünürken farketti. Sihir! İşe yaramıştı. İstediği şey olmuştu işte zaman durmuş, oraya hapsolmuşlardı.
Şimdi asıl sorun özgürlüktü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder